Rynek w Wałbrzychu

Rynek w Wałbrzychu

Rynek w Wałbrzychu z lotu ptaka - Historia Wałbrzycha sięga XII wieku. Pierwszą historyczną wzmianką o mieście jest informacja zawarta w dokumencie z 1305 r. „Liber fundationis Episcopatus Wratislavienis”, według którego Wałbrzych był wówczas parafią, nosił miano Waldenberc i znajdował się we władaniu książąt świdnicko – jaworskich. Jednak według świdnickiego kronikarza Ephraina Ignatiusa Naso, leśna osada istniała tu już w 1191 roku. Nazwę swą miała zawdzięczać pielgrzymkom do drewnianego kościółka z leczniczą wodą na pagórku lub staremu grodowi pośród lasu. Pierwsi mieszkańcy osady zajmowali się myślistwem, bartnictwem oraz wycinaniem drzew potrzebnych na opał i budulec. Z czasem rozwinęło się rolnictwo, rzemiosło i hodowla bydła. Na obecnej Alei Wyzwolenia było miejsce spędu bydła, a wzdłuż dzisiejszej ul. Marii Konopnickiej stały stodoły mieszczan. Od roku 1278 dzieje Wałbrzycha związane były z losami księstwa świdnickiego, a następnie z księstwem świdnicko – jaworskim. Rządy Piastów na tych terenach przyczyniły się do powstania potężnych grodów obronnych i miast warownych, między innymi Zamku Książ, Nowy Dwór, Rogowiec, Radosno, Grodno, a także Strzegomia, Świdnicy czy Mieroszowa, które miały zabezpieczyć księstwo przed napadami Czechów z południa. W tym okresie rozpoczęto także wydobywanie srebra i ołowiu oraz węgla kamiennego i jak wskazują ślady górnicze, pierwsze kopalnie znajdowały się na zboczach Ptasiej Góry. W okolicach dzisiejszego dworca kolejowego Wałbrzych Miasto tryskały źródła mineralne (wzmiankowane już w 1375 r.), a Stary Zdrój (Alt Wasser) urósł na przełomie XVIII/XIX wieku do rangi znanego uzdrowiska.//cit.walbrzych.pl