Nikhom Sang Ton Eng

Nikhom Sang Ton Eng

 Temple Lop Buri Near Wat Khao Jin Le V2. Muang, Lopburi District, Lopburi, Thailand. เทศกาลสงกรานต์ที่ผ่านมา ฉันได้รับวันหยุดยาวตั้งแต่วันที่ 10 – 18 เมษายน ทำให้ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไงดีกับชีวิตคนกรุงเทพฯ อย่างเรา เรา ที่ไม่มีบ้านอยู่ในต่างจังหวัดให้กลับไปพักผ่อน อยู่กับญาติ พี่ น้อง เหมือนกับคนอื่นเขาเลย.. เหงาสุดๆ ..จึงอยากจะทำอะไรให้เกิดประโยชน์กับชีวิตบ้าง เลยเอ่ยปากชวน น้องสาวไปถือศีล เจริญภาวนากันที่ วัดถ้ำแห่งหนึ่ง ในนิคมสร้างตนเอง อ.พัฒนานิคม จ.ลพบุรี ซึ่งเคยได้ไปกราบหลวงพ่อและทำบุญกับเพื่อนชาวสีม่วงคนหนึ่งมาแล้ว หลายครั้ง.. เสียดายจัง..ปัจจุบันเขาได้จากโลกนี้ไปแล้วเมื่อไม่นานมานี่เอง โดยตั้งใจว่าจะตัดทางโลกอย่างสิ้นเชิง ไม่ขับรถไป ..ไม่เอาโทรศัพท์มือถือไป . มีเงินติดตัว รวมทั้งสองคนไม่ถึง 500 บาท กับชุดขาวเพียงคนละ 2 ชุด และของให้ส่วนตัวเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น อาศัยไหว้วานให้พี่ชายขับรถไปส่งวันที่ 11 และไปรับกลับในวันที่ 17 กะว่าจะอยู่ตรงนั้น ให้ถึง 5 วันเลย เพราะไปไหนไม่รอด วันแรกที่เราไปถึง .. เราถูกจัดให้อยู่กุฏิท้ายสุดในจำนวน 3 กุฏิ ที่มีพระจำพรรษาอยู่เพียง 2 รูปเท่านั้น เอาละซิ.. วังเวงชอบกล รอบๆ กุฏิ นั้น ล้อมรอบไปด้วยป่างิ้ว และชะง่อนหิน ห่างออกไปเป็นป่าเชิงเขา ไปจนสุด ลานองค์พระ "หลวงพ่อพระพุทธโสธร" จำลอง ช่วงค่ำเรานุ่งขาวห่มขาว เดินตามหลวงพ่อเจ้าอาวาสเข้าถ้ำและปวารณาตัวขอถือศีลแปด ก่อนทำวัตรค่ำและเข้าสมาธิกรรมฐาน ภายในถ้ำแห่งนั้น หลังจากเสร็จพิธี ต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อน ที่กุฏิ ในคืนนั้น.. หลับสบายดีค่ะ .. ตื่นเช้ามา ทำวัตรเช้ากันเองที่กุฏิ กวาดลานวัดและองค์พระ ก่อนฉันเพล ต่อด้วยการสวดมนต์และนั่งสมาธิกรรมฐาน พักผ่อนประมาณ 2 ชั่วโมง ช่วงเย็นดูแลทำความสะอาดวัดอีกครั้ง ก่อนอาบน้ำ และทำวัตรค่ำ ชีวิตจะวนเวียนอย่างนี้ทุกวัน ก็.. ตื่นเต้น แปลกๆ ดี 2 คืนผ่านไป ไม่มีเหตุการณ์อะไรผิดปกติ จนมาในคืนที่สาม วันที่ 13 เมษายน ซึ่งเชื่อกันว่า เป็นคืนที่ญาติโยมที่ล่วงลับไปแล้วจะมารอรับส่วนบุญกุศล ที่ลูก หลาน และญาติๆ อุทิศไปให้ ขณะที่ฉันกำลังนั่งทำวัตรค่ำอยู่นั้น เวลาประมาณสามทุ่มกว่าๆ เห็นจะได้ เสียงเจ้า "บุญมี" หมาที่หลวงพ่อเลี้ยงไว้เฝ้ากุฏิ เห่าเสียงดังมาก เหมือนมีคนมาหาหลวงพ่อ สักพักฉันได้ยินเสียงกลุ่มคน ผู้หญิง ผู้ชาย คุยกันฟังไม่ได้ศัพท์ แปลกใจอยู่เหมือนกัน แต่คิดว่าเรากลัวจนหูแว่วไปเองมั้ง! เลยไม่ได้สนใจอะไร ระหว่างกำลังสวดบทแผ่เมตตาหลังการนั่งสมาธิแล้ว "สัพเพ สัตตา .. โหตุ สัพพัง สุมังคะลัง..." กลิ่นซากศพ ซากสัตว์ที่ตายไปแล้ว ลอยมาเข้าจมูกฉันอย่างแรง .. ซึ่งเป็นสัมผัสเฉพาะตัวที่ฉันมีมาแต่ไหน แต่ไร ทำให้แน่ใจได้ทันทีว่า ฉันไม่ได้หูแว่วไปเองแน่นอน เมื่อเดินกลับมาถึงกุฏิ เราสองคนพี่น้องคุยกันหลาย.. ต่อ.. หลายเรื่องมากมาย......ลมพัดแรง เสียงกิ่งต้นงิ้วดัง แกรก.. กราก.. มีเสียงหนึ่งรอดมาทางชะง้อนหิน ใกล้กับหน้าต่างด้านหลังกุฏิ เป็นเสียง "กระแอม" เหมือนปรามๆ ว่า "ดึกแล้ว นะ.." เราสองคนพี่น้องมองหน้ากัน โดยไม่ได้นัดหมาย เราเดินตรงไปกางมุ้งและรีบผลุบเข้าไปนอนมองหน้ากันจนต่างคนต่างหลับไป วัดเวฬุวัน (เขาจีนแล) ตำบล นิคมสร้างตนเอง ลพบุรี ประเทศไทย Arahantas measure (he and Chinese) District Nicmsrgagtneag Lopburi, Thailand Aerial view of Buddhist Temple in Lopburi Thailand Near Wat Khao Jin Le Nikhom Sang Ton Eng, Lopburi Thailand