Zamek Rajsko

Zamek Rajsko

Zamek Rajsko z lotu ptaka. Opowiadając dzieje Rajska, warto zacząć od słów wyjętych ze starej baśni: Za siedmioma górami, za siedmioma lasami… w otoczeniu pięknej przyrody, na stromym zboczu skały, tuż nad prawym brzegiem rzeki Kwisy, powstał zamek z kamienia. Kwestią sporną jest, czy został on wybudowany przez świdnickiego księcia, Bolka I w celu obrony granicy śląsko-łużyckiej, czy też wznieśli go w XIII lub XIV w. Piastowie Śląscy, by stanowił przeciwwagę dla położonego po sąsiedzku łużyckiego zamku Czocha. Miejscowi z kolei wierzą, iż niegdyś stał tu średniowieczny dwór myśliwski, który rozbudowano do rozmiarów warowni, nazywając go Neidburg. Wedle podań jej właścicielem był rycerz-rozbójnik, ojciec małego Bernarda, Jobst von Kolditz. Kochał syna i ulegał jego zachciankom. Mimo ostrzeżeń niani Korduli, pozwolił przenieść z zamkowej kaplicy do jego komnaty figurę św. Antoniego. W niedługim czasie doszło do tragedii, figura przewróciła się raniąc śmiertelnie Bernarda. Ojciec w rozpaczy chciał zniszczyć posąg, lecz niania go ukryła, wierząc, że odmieni tragiczny los rodu. Nie uchroniło to jednak zamku przed rychłą napaścią husytów, którzy w 1431 roku przechodząc tędy z wyprawą łupieżczą na Górne Łużyce, zdobyli i spalili budowlę. Z zamkiem związana jest również inna opowieść, którą mieszkańcy od wieków przekazywali sobie w zaciszu domowego ogniska. Do dziś w okolicznych miejscowościach można usłyszeć smutną historię Emmy, ukochanej von Kolditza, która zginęła z jego ręki. Niejeden twierdzi, że w zamku straszy, a cień zjawy błąkającej się po tafli wody należy do Emmy. www.zamekrajsko