Zamek rycerski Melsztyn
Zamek rycerski Melsztyn
Zamek rycerski Melsztyn Ruiny Zamku Melsztyn Zamek rycerski 32-840 Melsztyn, Województwo małopolskie, Polska/Melsztyn jest niewielką miejscowością położoną nad Dunajcem w gminie Zakliczyn. Ruiny zamku wzniesionego w większości z miejscowego piaskowca oraz cegły usytuowane są poniżej szczytu wzgórza 319,2 m npm. Najlepiej prezentującą się budowlą jest usytuowany w północno zachodniej części ruin donżon. Pozostały po nim dwie niemalże pierwotnej wysokości ściany (mierzące ok. 18m) północno – zachodnia i południowo – wschodnia, na której (na wysokości czwartej kondygnacji) zachowały się od zewnątrz gotycka futryna okienna oraz kroksztyn wspierający niegdyś wykusz sanitarny. Od wewnątrz natomiast pozostałości kominka. W centralnej części zamku znajdują się fragmenty renesansowego muru z pozostałościami po otworach strzelniczych oraz ciągle poszerzające się zapadlisko po cysternie zamkowej, w chwili obecnej ok. 10 metrowej szerokości (jeszcze w latach 90-tych XX wieku na dziedzińcu widniała tylko niewielka dziura). Ujawnia ono skomplikowany system pomieszczeń doprowadzających do niej wodę. Warstwy ziemi odsłonięte w wyniku zapadnięcia ukazują położony około pół metra pod ziemią dawny poziom utwardzonego rzecznymi otoczakami dziedzińca. Poniżej widnieje gdzieniegdzie wyraźna, cienka warstwa czarnej gleby będąca być może dowodem na nie odnotowany pożar zaistniały w trakcie użytkowania zamku. W południowo wschodniej części obiektu znajdują się resztki pierwotnego założenia zamkowego, którego najczytelniejszym reliktem jest mur obwodowy zachowany od południowego zachodu do wysokości przekraczającej 5m, połączony z równie dobrze prezentującym się murem oporowym biegnącym tą samą krawędzią w kierunku płn.- zach. Pierwotna warownia (stary zamek) o kształcie nieregularnego trapezu jak już wspomniałem zajmowała południowo wschodnią część obecnego obiektu, miejsce o największych walorach obronnych, z trzech stron zamknięte stromo opadającym stokiem. Brak jakichkolwiek badań terenowych obiektu uniemożliwia dokładne rozpoznanie jego faz rozwojowych. Wiadomo jedynie, iż w skład pierwotnego gotyckiego zamku wchodził najprawdopodobniej dom mieszkalny. W renesansowej formie był on trzykondygnacyjnym, podpiwniczonym obiektem położonym na osi płn.-zach. – płd.-wsch. i ciągnącym się wzdłuż południowego krańca zamku starego. Jego najlepiej czytelnymi reliktami są dwie kolebkowo sklepione komory piwniczne, znajdujące się w przyziemiu budowli. Całość otaczał dobrze do dziś zachowany mur obwodowy, zbudowany z łamanego kamienia i cegły. zamki.res.pl
damiangucio
